Όσα θέλετε να μάθετε για την πιπίλα

15/08/2023

Η απόφαση να χρησιμοποιήσετε πιπίλα - ή όχι - εξαρτάται από εσάς

Σκεφτείτε τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνετε για να δώσετε στο μωρό σας μια πιπίλα και πώς να το βοηθήσετε να κόψει αυτή τη συνήθεια

Τα περισσότερα μωρά έχουν ένα ισχυρό αντανακλαστικό πιπίλισμα. Μερικά μωρά πιπιλίζουν τους αντίχειρες ή τα δάχτυλά τους ακόμη και πριν γεννηθούν. Πέρα από τη διατροφή, το πιπίλισμα έχει συχνά ένα καταπραϋντικό, ηρεμιστικό αποτέλεσμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί γονείς θεωρούν τις πιπίλες ως απαραίτητες

Είναι όμως οι πιπίλες πραγματικά απαραίτητες για το μωρό σας; Κατανοήστε τα οφέλη και τους κινδύνους της χρήσης πιπίλας, σημαντικές συμβουλές ασφαλείας και βήματα που θα βοηθήσουν το μωρό σας να αποδεσμευτεί από την πιπίλα.

Για μερικά μωρά, οι πιπίλες είναι το κλειδί για την ικανοποίηση μεταξύ των γευμάτων.

Εξετάστε τα πλεονεκτήματα:

  • Μια πιπίλα μπορεί να καταπραΰνει ένα ιδιότροπο μωρό. Μερικά μωρά είναι πιο ευτυχισμένα όταν πιπιλίζουν κάτι.
  • Μια πιπίλα προσφέρει προσωρινή απόσπαση της προσοχής. Μια πιπίλα μπορεί να είναι χρήσιμη κατά τη διάρκεια και μετά από εμβολιασμό, εξετάσεις αίματος ή άλλες επώδυνες για το βρέφος διαδικασίες.
  • Μια πιπίλα μπορεί να βοηθήσει το μωρό σας να κοιμηθεί. Εάν το μωρό σας δυσκολεύεται να ηρεμήσει, μια πιπίλα μπορεί να το βοηθήσει.
  • Μια πιπίλα μπορεί να διευκολύνει την ενόχληση κατά τη διάρκεια των πτήσεων. Τα μωρά δεν μπορούν σκόπιμα όπως οι ενήλικες να αποσυμπιέσουν τα αυτιά τους με την κατάποση ή το χασμουρητό για να ανακουφίσουν τον πόνο στο αυτί που προκαλείται από τις αλλαγές στην πίεση του αέρα. Το πιπίλισμα μιας πιπίλας μπορεί να τα βοηθήσει.
  • Μια πιπίλα μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου του συνδρόμου αιφνίδιου βρεφικού θανάτου (SIDS). Το πιπίλισμα μιας πιπίλας την ώρα του ύπνου μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο SIDS. Εάν θηλάζετε, μην δώσετε πιπίλα στο μωρό σας για τον 1ο μήνα ζωής. Περιμένετε μέχρι να κλείσει τον 1ο μήνα ζωής ώστε να έχει εγκατασταθεί η ρουτίνα του θηλασμού.
  • Οι πιπίλες δεν είναι για πάντα. Όταν έρθει η ώρα να σταματήσετε να χρησιμοποιείτε πιπίλες, μπορείτε να τις πετάξετε. Η συνήθεια να πιπιλίζει τον αντίχειρα ή τα δάχτυλά του, μπορεί να είναι πολύ πιο δύσκολη να σταματήσει σε σχέση με την πιπίλα.

Φυσικά, οι πιπίλες έχουν και παγίδες. Εξετάστε τα μειονεκτήματα:

  • Η πρώιμη χρήση πιπίλας μπορεί να επηρεάσει το θηλασμό. Το πιπίλισμα του στήθους είναι διαφορετικό από το πιπίλισμα πιπίλας ή μπιμπερό και μερικά μωρά είναι ευαίσθητα σε αυτές τις διαφορές. Η έρευνα δείχνει ότι η πρώιμη χρήση τεχνητών θηλών συνδέεται με μειωμένο αποκλειστικό θηλασμό και διάρκεια θηλασμού - αν και δεν είναι σαφές εάν οι τεχνητές θηλές προκαλούν προβλήματα θηλασμού.
  • Το μωρό σας μπορεί να εξαρτάται από την πιπίλα. Εάν το μωρό σας χρησιμοποιεί πιπίλα για να κοιμηθεί, μπορεί να αντιμετωπίσετε συχνά κλάματα στη μέση της νύχτας όταν η πιπίλα πέφτει από το στόμα του μωρού σας.
  • Η χρήση πιπίλας μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο λοιμώξεων του μέσου ωτός. Ωστόσο, τα ποσοστά λοιμώξεων του μέσου ωτός είναι γενικά χαμηλότερα από τη γέννηση έως την ηλικία των 6 μηνών – εκεί που ο κίνδυνος για SIDS είναι ο υψηλότερος.
  • Η παρατεταμένη χρήση πιπίλας μπορεί να οδηγήσει σε οδοντικά προβλήματα. Η κανονική χρήση πιπίλας κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής δεν προκαλεί μακροπρόθεσμα οδοντικά προβλήματα. Ωστόσο, η παρατεταμένη χρήση πιπίλας μπορεί να προκαλέσει κακή ευθυγράμμιση των δοντιών ενός παιδιού ή να μην βγουν σωστά.

Εάν επιλέξετε να προσφέρετε στο μωρό σας πιπίλα, λάβετε υπόψη αυτές τις συμβουλές:

  • Περιμένετε μέχρι να εδραιωθεί ο θηλασμός. Εάν θηλάζετε, η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συνιστά να περιμένετε να προσφέρετε μια πιπίλα μέχρι το μωρό σας να είναι 3 έως 4 εβδομάδων και να έχει εγκαταστήσει μια αποτελεσματική ρουτίνα θηλασμού.
  • Μην χρησιμοποιείτε πιπίλα ως πρώτη γραμμή άμυνας. Μερικές φορές μια αλλαγή της θέσης του βρέφους ή αν το κουνήσετε στην αγκαλιά σας, μπορεί να ηρεμήσουν ένα μωρό που κλαίει. Προσφέρετε πιπίλα στο μωρό σας μόνο μετά ή μεταξύ του ταΐσματος.
  • Επιλέξτε τη ενιαία πιπίλα σιλικόνης, που πλένεται στο πλυντήριο πιάτων. Οι πιπίλες που αποτελούνται από δύο κομμάτια μπορεί να βάλουν το βρέφος σε κίνδυνο πνιγμού εάν σπάσουν. Μόλις το μωρό καταλήξει σε μια πιπίλα που του αρέσει να πιπιλάει, αγοράστε άλλες 2-3 πανομοιότυπες σαν ρεζέρβα, στην περίπτωση που αυτή χαθεί ή καταστραφεί.
  • Αφήστε το μωρό σας να καθορίσει το ρυθμό. Εάν το μωρό σας δεν ενδιαφέρεται για την πιπίλα, μην το πιέζετε. Εάν η πιπίλα πέσει από το στόμα του μωρού σας ενώ κοιμάται, μην την ξαναβάλετε.
  • Κρατήστε τη καθαρή. Πριν προσφέρετε στο μωρό σας μια πιπίλα, καθαρίστε την σχολαστικά. Μέχρι το μωρό σας να γίνει 6 μηνών και να ωριμάσει το ανοσοποιητικό του σύστημα, βράζετε συχνά τις πιπίλες ή περάστε τις από το πλυντήριο πιάτων. Μετά την ηλικία των 3 μηνών, απλά πλύνετε τις πιπίλες με σαπούνι και νερό. Αντισταθείτε στον πειρασμό να «ξεπλύνετε» την πιπίλα στο στόμα σας. Θα μεταδώσετε μόνο περισσότερα μικρόβια στο μωρό σας.
  • Μην την ζαχαρώνετε. Μην βάζετε γλυκές ουσίες στην πιπίλα, ιδιαίτερα μέλι.
  • Κρατήστε τη ασφαλή. Αντικαταστήστε συχνά τις πιπίλες. Χρησιμοποιήστε το κατάλληλο μέγεθος για την ηλικία του μωρού σας και προσέξτε για χαλαρά μέρη ή σημάδια φθοράς. Επίσης, να είστε προσεκτικοί με τους κρίκους ή τα κλιπ πιπίλας. Ποτέ μην χρησιμοποιείτε μακρύ κορδόνι ή ιμάντα για να την στερεώσετε επάνω του. Υπάρχει φόβος να τυλιχτεί στον λαιμό του και να το στραγγαλίσει.

Ενώ τα περισσότερα παιδιά σταματούν να χρησιμοποιούν πιπίλες μόνα τους μεταξύ των ηλικιών 2 και 4 ετών, άλλα χρειάζονται βοήθεια για να κόψουν τη συνήθεια αυτή.

Ανάλογα με την ηλικία του, εξετάστε αυτές τις τεχνικές για να βοηθήσετε το παιδί σας να αποδεσμευτεί από την πιπίλα:

  • Μικρότερα βρέφη. Η αγκαλιά, το λίκνισμα, το τραγούδι, η απαλή μουσική και το βρεφικό μασάζ μπορούν να είναι αποτελεσματικές εναλλακτικές λύσεις στη χρήση πιπίλας.
  • Μεγαλύτερα βρέφη και νήπια. Δραστηριότητες, παιχνίδια ή άλλα αντικείμενα στοργής, όπως μια κουβέρτα με σατέν μπορντούρα, μπορεί να σας βοηθήσουν να αποσπάσετε την προσοχή του παιδιού σας από την επιθυμία του για πιπίλα.
  • Νήπια και μεγαλύτερα παιδιά. Σκεφτείτε να οργανώσετε μια ειδική τελετή για να θάψετε ή να απορρίψετε με άλλο τρόπο την πιπίλα - ή να επιτρέψετε στο παιδί σας να ανταλλάξει την πιπίλα του με ένα ειδικό βιβλίο ή παιχνίδι. Ο οδοντίατρος του παιδιού σας μπορεί να είναι σε θέση να βοηθήσει το παιδί σας να σταματήσει να χρησιμοποιεί την πιπίλα εξηγώντας τις πιθανές επιπτώσεις της παρατεταμένης χρήσης πιπίλας στα δόντια του.

Εάν χρειάζεστε επιπλέον βοήθεια για τον απογαλακτισμό του παιδιού σας από την πιπίλα, συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας.

Ακόμα κι αν πρόκειται για «μπύρα χωρίς αλκοόλ», δεν είναι αθώο ρόφημα για τα παιδιά. Αποφύγετε την προσφορά τους σε κάθε περίσταση και ενισχύστε την υγιή σχέση του παιδιού με τα ποτά και τις συνήθειες διασκέδασης.
Ο όρος υπερ-χαλαρότητα ή υπερεκτασιμότητα των αρθρώσεων αναφέρεται σε αυξημένη κινητικότητα των αρθρώσεων πέρα από το φυσιολογικό εύρος, που θεωρείται ανατομικά φυσιολογικό. Πρόκειται για μια κλινική εκδήλωση και όχι νόσο από μόνη της, η οποία μπορεί να παρατηρηθεί είτε μεμονωμένα, είτε ως μέρος συνδρόμων του συνδετικού ιστού.
Το Otovent είναι μια ειδική συσκευή που βοηθά στη φυσική διάνοιξη της ευσταχιανής σάλπιγγας, επιτρέποντας στο υγρό να απομακρυνθεί από το αυτί. Είναι απλή, ασφαλής, ανώδυνη και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο σπίτι.
Το παιδί πρέπει να είναι τουλάχιστον 4 ετών και να συνεργάζεται καλά.
Η χρήση φυσιολογικού ορού για τον καθαρισμό της ρινικής κοιλότητας είναι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη πρακτική, ιδίως σε βρέφη και μικρά παιδιά, για τη ρευστοποίηση της βλέννας και τη βελτίωση της αναπνοής. Ωστόσο, η εφαρμογή του με σύριγγα και ιδιαίτερα με δύναμη μπορεί να ενέχει σημαντικούς κινδύνους.
Η οξυουρίαση είναι μια συχνή παρασιτική λοίμωξη στα παιδιά, ιδιαίτερα στην προσχολική ηλικία, που προκαλείται από τον Enterobius vermicularis (οξύουρος) έναν μικρό νηματώδη σκώληκα με ποσοστά που ποικίλλουν ανάλογα με την περιοχή και τις συνθήκες υγιεινής.
Η θρομβοφιλία είναι μια κατάσταση αυξημένης προδιάθεσης για θρόμβωση, δηλαδή για τον σχηματισμό θρόμβων στο αίμα, λόγω γενετικών ή επίκτητων παραγόντων που επηρεάζουν τη φυσιολογική ισορροπία του συστήματος που είναι υπεύθυνο για την πήξη του αίματος.
Ο έρπητας ζωστήρας προκαλείται από την επανενεργοποίηση του ιού της ανεμευλογιάς-ζωστήρα (VZV). Το άτομο με έρπητα ζωστήρα μπορεί να μεταδώσει τον ιό σε άτομα που δεν έχουν ανοσία στην ανεμευλογιά, προκαλώντας ανεμευλογιά και όχι έρπητα ζωστήρα. Η μετάδοση γίνεται κυρίως μέσω άμεσης επαφής με τις φυσαλίδες του εξανθήματος.
Η δυσπραξία είναι μια κατάσταση που επηρεάζει το πώς ο εγκέφαλος λέει στο σώμα να κινηθεί. Φανταστείτε τον εγκέφαλο σαν έναν «μαέστρο» που δίνει οδηγίες σε μια ορχήστρα. Στη δυσπραξία, οι οδηγίες αυτές μπερδεύονται, και το παιδί δυσκολεύεται να κάνει πράγματα που χρειάζονται συντονισμό, όπως να πιάσει ένα κουτάλι ή να δέσει τα κορδόνια του.