Το μάτι του μωρού μου δακρύζει
Το 30% των νεογέννητων μωρών, εμφανίζουν κάποιες εκκρίσεις τις πρώτες ημέρες και εβδομάδες της ζωής, είτε λόγω δύσκολης βατότητας της δακρυικής οδού, αλλά και στα πλαίσια της προσαρμογής τους στο νέο περιβάλλον που ζουν. Ωστόσο, αυτή η κατάσταση των υποτροπιαζουσών εκκρίσεων υποστρέφει και σταματά εντελώς σε διάστημα εβδομάδων. Βέβαια, ένα σημαντικό ποσοστό μωρών συνεχίζει αυτές τις υποτροπιάζουσες λοιμώξεις για αρκετό διάστημα, πολλές φορές μηνών, λόγω σημαντικής στένωσης της οδού.
Κάτι πολύ συχνό για το οποίο παραπονιούνται οι γονείς είναι τα βρέφη που δακρύζουν και τσιμπλιάζουν συνέχεια, παρά τις τοπικές αγωγές κατά καιρούς
Μέχρι το μωρό να χρονίσει, συστήνουμε ''μασάζ'' και αν δεν υπάρχει βελτίωση, τότε προχωρούμε σε καθετηριασμό του πόρου με ποσοστό επιτυχίας 95% όταν γίνεται σωστά. Η μικρή αυτή επέμβαση γίνεται με μέθη.
Συνήθως βλέπουμε μια υποτροπιάζουσα επιπεφυκίτιδα και δακρύρροια, το μάτι είναι λευκό, οι γονείς αναφέρουν ότι το καθαρίζουν και γρήγορα ''ξαναγεμίζει τσίμπλες''.
Σε άλλες περιπτώσεις, τα πράγματα δεν είναι τόσο φανερά. Η διαφοροδιάγνωση θα πρέπει να περιλαμβάνει νεογνική ή βρεφική επιπεφυκίτιδα, στην οποία κάτι που βλέπουμε είναι ότι το μάτι είναι έντονα ερυθρό εσωτερικά κάτι που δε συμβαίνει στην απόφραξη του ρινοδακρυϊκού πόρου, ενώ σπάνια βλέπουμε να δημιουργείται διόγκωση τοπικά και δακρυοκυστίτιδα.
Η απόφραξη του ρινοδακρυϊκού πόρου (ΡΔΠ) οφείλεται σε μια ανατομική ιδιαιτερότητα στο ΡΔΠ, που δεν επιτρέπει την άνετη ροή των δακρύων και την κατάληξή τους στη μύτη. Στα περισσότερα μωρά βελτιώνεται με την πάροδο του χρόνου λόγω ανατομικών αλλαγών του σπλαγχνικού κρανίου, με αποτέλεσμα μόνο ένα μικρό ποσοστό των παιδιών να χρειάζεται τελικά καθετηριασμό. Η στένωση χαρακτηρίζεται από μακράς διάρκειας συμπτωματολογία και σημειολογία, μη ελεγχόμενη με αντιβιοτικά. 85% των περιπτώσεων αυτοιώνται. Ξεκινάμε με τοπική αγωγή η οποία καλό είναι να τονίζουμε ότι ΔΕΝ θα λύσει το πρόβλημα και το πιο σημαντικό είναι να συστήνουμε τοπικό μασάζ με συγκεκριμένη κατεύθυνση και τρόπο εκτέλεσης, δηλαδή προς τα κάτω. Άρα μέχρι το μωρό να χρονίσει, συστήνουμε ''μασάζ'' και αν δεν υπάρχει βελτίωση, τότε παραπέμπουμε και προχωρούμε σε καθετηριασμό του πόρου με ποσοστό επιτυχίας 95% όταν γίνεται σωστά το οποίο γίνεται υπό μέθη.
Πολλοί ακούμε να λένε ''άσε το παιδί να μεγαλώσει'' , όμως κάτι τέτοιο λειτουργεί εις βάρος του, γιατί μακροπρόθεσμα γίνεται δυσκολότερο τεχνικά και πέφτει το ποσοστό επιτυχίας. Τα ποσοστά επιτυχίας είναι μεγάλα τους πρώτους μήνες μετά τα πρώτα γενέθλια του παιδιού.
Μια οντότητα που πρέπει να προσέχουμε είναι η δακρυοκήλη , η οποία πολλές φορές δυσχεραίνει τη διαφοροδιάγνωση, προκαλείται από εγκυστωμένο αμνιακό υγρό και συνήθως υποχωρεί με μασάζ. Σε περιπτώσεις όμως αμφιβολίας συστήνεται υπέρηχος ο οποίος επιβεβαιώνει τη διάγνωση και η άμεση παραπομπή στον οφθαλμίατρο
Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ & Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΑΣΗΣ
Ν. Κοζέης, Μ. Τριανταφυλλά, Χ. Τσενίκογλου, Μ. Πούλιου, Σ. Τυραδέλλης, Δ. Χαραλαμπίδης
Με την ευγενική άδεια για δημοσίευση από τον κ Ν. Κοζέη MD, MSc, PhD1, PhD2, FICO, FEBO, MRCOphth MD, MSc, FICO, MRCOphth - Χειρουργό Οφθαλμίατρο Παιδοοφθαλμίατρο